1)انگیزش (M-motivation) 

آنچه برنده ها را از بازنده ها متمایز می کند همان میزان انگیزه و علاقه آنها به انجام کار است.اگر فرآیند مطالعه را فرآیندی پویا و فعال سازید نه تنها علاقه شما به درس خواند بالا می رود ، بلکه سطح یادگیری شما نیز روند صعودی خواهد داشت و نتایجی که به دست خواهد آورد هر روزبهتر از روز گذشته خواهد بود . پس به کتب با دید انفعالی و شکست خورده نگاه نکنید ، در عوض سعی کنید از مطالعه ، کاری لذت بخش و مفرح بسازید و خود را بسان غواصی تصور کنید که در هر لحظه امکان یافتن گوهری نایاب برایش میسر است . عوامل مهم انگیزش عبارتد از :

الف – تعیین و تبیین هدف و توجه دایمی به آن . اگر بدانید زحمتی که امروز می کشید فردایی درخشان برای شما رقم خواهد زد، هیچ مشکلی نمی تواند شما را از صحنه به در کند ، هدف خود را از درس خواندن به وضوح روشن کنید .

رشته تحصیلی آینده تان را از همین امروز تعیین کنید ، اگر هدفتان فقط رفتن به دانشگاه و یا هر دانشگاهی باشد که به وسیله آن بخواهید برای خود در بین آشنایان وجهه اجتماعی ایجاد کنید زحمت این کار را به خود ندهید که به شما می گویم با سراب مواجه خواهید شد و قبولی در دانشگاه هیچ گره ای از مشکلات شما باز نخواهد کرد . نگارنده هر روز با دانشجویانی برخورد می کند که هیچ علاقه ای به رشته انتخابی خود و یا دانشگاهی که در آن تحصیل می کنند ، ندارند و این مسالع باعث سرخوردگی آنها از درس و علم شده و متاسفانه پایان خوشی برایشان نیست . لذا در مورد رشته ای که می خواهید ادامه دهید انگیزه های درونی را در نظر بگیرید ، مشورت با افراد موفق در هر رشته کمک شایانی به شما خواهد کرد . 

ب – شناخت نسبت به موضوع مورد یادگیری ، جوانب و کاربرد های هر درس . شما ممکن است مثلا از درس برنامه سازی خوشتان نیاید ولی اگر به کاربرد های این درس در مهندسی کامپیوتر توجه کنید و یا فقط به این نکته توجه کنید که برای قبولی در دانشگاه باید این درس را خوب یاد بگیرید انگیزه لازم را به دست خواهید آورد . اگر شما نسبت به درس ریاضی احساس تنفر دارید ، کافیست بدانید هر رشته ای که شما در می خواهید ادامه دهید ، از رشته های فنی مهندسی گرفته تا رشته های بهداشت محیط ، حسابداری ، مدیریت ، امور مالی و بانکداری همه به نحوی با این علم پایه و اساسی سروکار دارند .بخصوص درس ریاضی به عنوان مادر علوم که میانگین این درس در آزمون 1379 و در بهترین استان (یعنی تهران) فقط 5/68 درصد بوده است و این بیانگر ضعف دانش ریاضی در سطح کشور ما است و این چنین است که از قافله علم و دانش کشور های پیشرفته روز به روز عقب تر می مانیم .

ج – داشتن تفکر مثبت . رشته و یا هدفی که برای خود در آینده در نظر گرفته اید را به دید مثبت بنگرید . مطالعه نحوه زندگی دانشمندان در هر رشته به شما کمک خواهد کرد تا به آن رشته بخصوص علاقه بیشتری پیدا کنید . اگر می خواهید در دانشگاه رشته فیزیک را ادامه دهید خواندن زندگی نامه انیشتین ، دیراک و ... به خوبی شما را با این رشته ، جوانب و کاربرد های آن آشنا می کند و یا اگر مایلید رشته مهندسی کامیوتر ، علوم کامپیوتر و یا ریاضیات کاربردی که نزدیکی به هم دارند را برای ادامه تحصیل انتخاب کنید ، مطالعه کتاب «ریاضیدانان نامی» نوشته اریک تمپل بل ، ترجمه حسن صفاری از انتشارات امیر کبیر ، به شما پیشنهاد می شود .

د – خودانگیزی . اگر کسی شما را به سبب یک کار مفید تشویق نمی کند ، دلیل نمی شود که خودتان نیز به حق خویش جفا کنید . بعد از یک مطالعه مفید و مثمر ثمر بهتر است ابتدا به حالت ریلکس قرار بگیرید (چند نفس عمیق) و این جملات را در ضمیر ناخود آگاه خویش حک کنید : «من دانش آموز تیزهوش و زرنگی هستم ، این گونه که من درس می خوانم و به خوبی فرا می گیرم حتما جز شاگردان برتر کنکور هستم . از اینکه اینقدر خوب درس ها را می فهمم خوشحالم و به خودم می بالم و از این حس که به من دست داده بسیار شادم»

اگر تاثیر کلام شخص دیگری مانند معلم ، والدین و یا دوستان ، شما را به انگیزه و امید وا می دارد از آنها بخواهید که شما را تشویق کنند ! در بعضی از مواقع که حس و حال درس خواندن را ندارید ، حالتی را در ذهن خود مجسم کنید که به خوبی درس می خوانید و همه آنچه که می خوانید به خوبی متوجه می شوید و خود را شرطی سازید ، مثلا به اینکه تا پشت میز مطالعه قرار گرفتید فورا درس خواندن را شروع کنید .

هر نوع فعالیت آموزشی یا تدریس با امید به اینکه منجر به یادگیری گردد، انجام می شود. معلمی که می خواهد فعالیت و یا مهارتی را در کلاس دنبال کند باید توجه داشته باشد. هدف از این فعالیت ها باید ایجاد زمینه های یادگیری است. در همین راستا،  در ادامه، مطلب کوتاهی ارائه خواهد شد. 
در زمینه یادگیری  و این که  یادگیری چیست ؟ چه نوع تحولی را در دانش آموز یا دانشجو باید ایجاد کنیم که به آن یادگیری گفته شود. در زمینه یادگیری روانشناسان تربیتی و متخصصان تعلیم و تربیت، تعاریف زیادی ارائه داده اند که امکان بحث و بررسی آن ها در این مقوله امکان پذیر نیست...
لذا تعریفی را که  یکی از روانشناسان و همکار وی به نام هیلگارد و مارکوس که در اکثر کتاب ها نیز آورده شده و تعریف جامعی از یادگیری است ارائه می شود.
در این تعریف هیلگارد اشاره می کند :
« یادگیری عبارت است از تغییرات نسبتاً پایدار در رفتار بالقوه فرد که در اثر تجربه حاصل می شود»